Doe het zelf, neushoorn!

Dat het droef gesteld is met de enkele nog in het wild levende neushoorns is alom bekend. Om hieraan te verhelpen lopen tal van goedbedoelde steunacties binnen het plaatselijke verenigingsleven.

Remi, de alwetende voorzitter van de doe-het-zelf club “Waar een wil is, is een weg” meent dat ‘zijn’ vereniging niet mag onderdoen en stelt de bestuursleden voor om zelf een toneelvoorstelling te organiseren ten voordele van de neushoorns. Of hij er echter in slaagt om zijn mede bestuursleden op deze kar te doen springen is verre van zeker…

Van de vrijdenkende (en ook zo handelende) Germaine, zijn chou-chou, hoeft hij geen weerstand te verwachten omtrent zijn voorstel, zeker niet als de rolverdeling bekend wordt…

De speelse Frank, penningmeester van het gezelschap gaat geen enkele uitdaging uit de weg en is zelfs dol-enthousiast om zelf toneel te spelen.

Hoewel Adolf, ondervoorzitter en concurrent van Remi voor de komende bestuursverkiezingen een aangeboren allergie heeft voor alles wat deze voorstelt, meent hij toch akkoord te kunnen gaan met het idee. Dat hij niet gespeend is van enige zelfoverschatting als acteur is hieraan niet vreemd.   

‘Dag vreemde man’, René, de punctuele secretaris van de club heeft vooral moeite met zichzelf en heeft bovendien een hekel aan het onbekende, dus ook aan toneel.

Het hoeft niet te verbazen dat Roza, de op haar strepen staande vrouw van Remi, niet staat te springen om als actrice op te treden, zeker niet als de rolverdeling bekend wordt…     

Of onze doe-het-zelvers het uiteindelijk tot een toneelvoorstelling brengen valt nog te bezien. De repetities laten in elk geval het ergste vermoeden.

Ach ja, nog dit: mocht u op één of ander moment de draad zijn kwijtgespeeld tijdens de opvoering, geen probleem: Wiza, de mondige lokaalhoudster zorgt voor live verslaggeving “van op de motor”…