De familie van mijn vrouw

Jackie Blyaert is gelukkig getrouwd met Stella Bracke, maar heeft het niet zo getroffen met zijn schoonmoeder, Arabella.

Wanneer de bazige en alleswetende Arabella samen met haar niets wetende en onder de sloef liggende echtgenoot, Marcel Bracke een aangekondigd bezoekje brengen, blijkt al snel dat iedereen op de toppen van zijn tenen moet gaan lopen. Er zijn immers nogal wat complicaties ten huize Blyaert …

Zo is er Stijn, de inwonende broer van Stella, die dringend liefst positief nieuws over het script van zijn roman wenst te ontvangen. Dit zou hem en Sandra, waarmee hij in ’t geniep getrouwd is, uit hun financieel penibele situatie kunnen redden. Samen hebben zij immers een kindje dat ‘in den duik’ opgevoed wordt bij een nichtje van Sandra. À propos, Sandra heeft zich, om wat dichter bij haar ventje te zijn, kunnen laten aanwerven als poetsvrouw ten huize Blyaert.

Daarnaast is er ook nog Liesje, de jongere zus van Stella die mee op bezoek gekomen is met haar ouders maar geen gelegenheid onbenut laat om haar toneel-, ja zelfs filmcarrière van grond te laten komen, wat vanzelfsprekend danig op de zenuwen werkt van Arabella. “Met diene Zeekspier altijd!”

Tot overmaat van ramp loopt ook nog een ontspoorde veterinair, “dokter” Knots voortdurend in de weg. Bij gebrek aan werk heeft die zich “gediversifieerd” en verkoopt hij van alles en nog wat aan wie hem ook maar in het gezichtsveld komt. Zo spreekt het voor zich dat hij Liesje de uitgelezen toneellerares aan de hand doet, Dolly De Wit.

Het is hoe dan ook uitkijken wat Lotte Leemans, vertegenwoordigster van de boekenuitgeverij, voor nieuws te brengen heeft voor Stijn.

En hoe het mogelijk is dat de komst van een tweedehands piano tot zoveel herrie en misverstanden kan leiden, is moeilijk uit te leggen.

In elk geval zijn de moeilijkheden dermate groot dat de tussenkomst van de inspecteur van de politie, Nietschze, onvermijdelijk is.